ڪےÇalışanlar.Netڪے
Türkiye’de ticari kazanç basit ve gerçek usul olmak üzere iki yöntemle vergilendirilmektedir. Basit usulde vergilendirme kapsamında bulunan mükelleflere, gerçek usulde vergilendirilen mükelleflerden farklı bir takım kolaylıklar sağlanmıştır. Basit usulde vergilendirmenin sağladığı bazı kolaylıklar şunlardır:
- Defter tutulmaz.
- Vergi tevkifatı yapılmaz ve muhtasar beyanname verilmez.
- Geçici vergi ödenmez.
- Basit usulde vergilendirilen mükelleflerin teslim ve hizmetleri katma değer vergisinden istisnadır.
- Ticari kazancın tespitinde amortismana tabi iktisadi kıymet alışları ve satışları dikkate alınmaz.
- Alınan ve verilen belgelerin kayıtları mükelleflerin bağlı oldukları meslek odalarındaki bürolarda tutulmaktadır. Ancak, isteyen mükellefler kayıtlarını hiçbir yerden izin almadan kendileri tutabilecekleri gibi meslek mensuplarına da tutturabilirler.
Ancak bir defa gerçek usulde vergilendirilen bir mükellefin basit usulden yararlanma imkanı kalmıyordu. Hatta gerçek usulden vergilendirildiği iş nevi ile ilgili eş ve bakmakla yükümlü olduğu çocukları da basit usulden yararlanamıyordu.
Bu durum, işleri kötüleşen mükellefler için ağır bir vergi yükü oluşturmakta idi.
193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 46 ncı maddesinin altıncı fıkrasında yapılan değişiklikle gerçek usulde vergilendirilen mükelleflerin basit usule tabi olmanın genel şartlarına haiz olanlar, ardışık olarak iki hesap döneminin iş hacmi 48 inci maddede yazılı hadlerden düşük olanlar, yazılı talepleri üzerine bu şartın gerçekleşmesini takip eden takvim yılından başlayarak basit usule dönüş yapabilecekler. İşin eş ve çocuklara devri halinde iş hacminin hesabında devirden önceki süreler de dikkate alınır.
Ancak, sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenledikleri tespit edilenler hiçbir suretle basit usulde vergilendirilemeyecekler.
Gerçek usulde vergilendirilmekte iken işini terk eden mükellefler ile basit usulün şartlarını kaybedenlerden gerçek usulde vergilendirilmeye başlamadan önce işini terk eden mükellefler, terk tarihini takip eden yılın başından itibaren iki yıl geçmedikçe basit usule dönemezler. Bu hüküm, işin eş veya çocuklara devri halinde de uygulanır.